WYKONANIE PROTEZY CAŁKOWITEJ

1. Wycisk na łyżce standardowej pobierany przez lekarza stomatologa.

a)     Odlanie modelu anatomicznego z gipsu klasy II;

- nałożenie gipsu na wcisk, małymi porcjami, najlepiej na platformie wibracyjnej, aby gips dokładnie zapłynął, ściągnięcie jego nadmiaru i pozostawienie do związania (ok.20 minut);

- przycięcie modelu na obcinarce do gipsu.

2.  Wykonanie łyżki indywidualnej.

- Zarysowanie przebiegu pola protetycznego;

- Wyszukanie i eliminacja podcieni za pomocą cementu;

- Nałożenie na zaizolowany model szelaku, materiału UV lub akrylu;

- Obróbka: obcinanie nadmiarów, wygładzenie, wykonanie uchwytu.

3. Pobieranie wycisku na łyżce indywidualnej przez stomatologa.

4. Odlanie modelu roboczego z wycisku:

- Nałożenie gipsu klasy III na pole protetyczne, a klasy II w obrębie podstawy modelu i pozostawienie do związania;

- Przycięcie modelu na obcinarce.

5. Wykonywanie wzornika zwarciowego.

- Zaizolowanie modelu roboczego w wodzie (ok.10minut);

- Zaznaczenie pola protetycznego na modelu;

- Z lekko ogrzanego wosku modelowego formujemy płytę wzornika poprzez dociśnięcie go do pola protetycznego.

- Docinamy wosk zgodnie z zasięgiem pola protetycznego;

- Zatapiamy w płycie drucik, wzdłuż linii wyrostka zębodołowego (od wewnętrznej strony);

- Wykonujemy wał wzornika, zwijając wosk w rulon;

- Łączymy płytę z wałem i wygładzamy ( szerokość wału z przodu: 0,5cm, z boku: 1cm, wysokość: ok.2cm);

6. Rejestracja zwarcia centralnego przez lekarza stomatologa, oznaczenie linii uśmiechu, linii środka, linii kłów);

7. Zafiksowanie modeli w zwieraku;

- Ustawienie modeli w zwieraku, sprawdzenie wysokości i ewentualne podcięcie modeli;

- Nacięcie podstaw, w celu lepszej stabilizacji w zwieraku;

- Izolacja modeli w wodzie;

- Po ustawieniu modeli, śruba zwieraka musi być centralne, tzn. musi pokrywać się z linią środka;

- Płaszczyzna zgryzowa równoległa do boku zwieraka;

- Fiksujemy modele gipsem klasy II, nakładając go na blat i zatapiając w nim zwierak, a następnie od góry formujemy kopułkę przytwierdzającą model szczęki do zwieraka;

- Tylne ściany modeli mają być równoległe do poziomego ramienia zwieraka.

8. Zamiana płaszczyzny rzeczywistej na sferyczną przy użyciu kaloty;

- Smarujemy wały zwarciowe oraz kalotę wazeliną

-Formujemy powierzchnie zwarciową przyklejając płytkę kalotową do wzornika dolnego, a następnie nakładamy na wzornik szczęki wosk i dociskamy wzorniki do siebie zamykając zwierak, aż do uzyskania poprawnej wysokości zwarciowej.

9. Wyznaczenie linii międzywyrostkowej grzbiet;

- Przeniesienie linii pomocniczych z wzornika na model gipsowy;

- Wyznaczenie szczytu wyrostka zębodołowego w żuchwie;

- Przeniesienie linii na tył modelu;

- Przyklejenie pałeczek woskowych w miejsce zębów 1, 3, 4, 6 w szczęce tak, aby były prostopadłe do linii wyrostka zębodołowego na żuchwie;

- Skracanie pałeczek woskowych aż do zamknięcia się zwieraka, a następnie zaznaczenie miejsc na wzorniku żuchwy, w których stykają się pałeczki z wałem i wypełnienie ich woskiem innego koloru.

10. Ustawianie zębów;

- Oszlifowanie siodła wszystkich zębów w celu lepszego połączenia mechanicznego;

- Zęby przednie w szczęce ustawiamy estetycznie, a boczne zgodnie z linią wyznaczoną na wale zwarciowym; Zęby w żuchwie ustawiamy zgodnie względem tych w szczęce, tak, aby siekacze górne nachodziły w 1/3 wysokości na siekacze dolne.

11. Modelowanie protezy;

- Wygładzenie, odtworzenie fałd podniebiennych, girlandów i łęków;

- Odsłonięcie kolbowatych szyjek zębowych i oczyszczenie zębów z wosku.

12. Przygotowanie do puszkowania;

- Nasmarowanie puszki wazeliną;

- Izolacja modeli w wodzie i przyklejenie woskowych płyt wzorników do modeli gipsowych;

- Wybicie protezy ze zwieraka;

- Włożenie płyty protezy do puszki i zalanie gipsem klasy II ( razem z modelem wcześniej zaizolowanym );

- Zalanie kontrą;

- Zamknięcie puszki pod prasą hydrauliczną (100);

- Kąpiel wodna (ok. 10minut);

- Wyparzenie resztek wosku;

- Zaizolowanie materiałem błonotwórczym na ciepło;

- Zaizolowanie materiałem błonotwórczym na zimno;

- Przemycie zębów monomerem;

- Rozrobienie i nałożenie akrylu (stosunek wg producenta) do części z zębami;

- Zamknięcie puszki pod prasą hydrauliczną (150).

13. Polimeryzacja;

- Do wody o temperaturze max. 70stopni C

- Powolne schładzanie;

14. Wybicie protez z puszki;

15. Obróbka mechaniczna protezy;

- frezowanie akrylu;

- obróbka kamieniami i gumkami;

- obróbka pumeksem i szmaciakiem;

- polerka pastą i barankiem.

WYKONANIE PROTEZY CZĘŚCIOWEJ

1.Odlanie modelu anatomicznego, z pobranego przez stomatologa wycisku.

·         Rozrobienie gipsu 2 klasy według proporcji (1:2, woda:gips);

·         Zalanie wycisku gipsem na platformie wibracyjnej w celu dokładniejszego zapłynięcia gipsu w trudno dostępne miejsca, a następnie gips nakładamy mniejszym narzędziem (np. pędzelkiem), aby dotarł w każde miejsce;

·         Po związaniu gipsu, wyciągamy model z silikonowej formy i docinamy na obcinarce.

Możliwe błędy :

·         Niedokładne odwzorowanie przez lekarza na wycisku pola protetycznego;

·         Niedokładne nałożenie gipsu na łyżkę.

2.Wykonanie łyżki indywidualnej.

·         Łyżki służą do pobierania wycisków czynnościowych, których celem jest odwzorowanie pola protetycznego pacjenta;

·         Na wcześniej wykonanych modelach anatomicznych wykonujemy łyżkę indywidualną, zaczynając od zaizolowania modelu w wodzie przez około 10minut, następnie wykonujemy rysunek zakresu pola protetycznego zgodnie z jego definicją, po czym przykładamy do modelu nagrzaną płytkę wosku modelowego, obcinamy ją dopasowując do wcześniej wyznaczonego pola protetycznego, następnie przykładamy materiał światło-utwardzalny i ścinamy jego nadmiary;

·         Wykonujemy uchwyt na wcześniej powstałej płycie łyżki;

·         Gotową łyżkę wstawiamy do lampy UV na około 3minuty .

Możliwe błędy:

·         Zbyt krótki czas izolacji;

·         Słabe przyklejenie uchwytu.

3.Odlanie modelu roboczego z wycisku pobranego od pacjenta przez stomatologa używając łyżki indywidualnej.

·         Do odlania modelu roboczego wykorzystujemy 3 klasę gipsu, czekamy aż zwiąże, a następnie dokładamy 2 klasę; należy zwrócić uwagę na dokładne zalanie wycisku gipsem, aby nie powstały w nim pęcherzyki powietrza.

4.Wykonanie wzorników zwarciowych (rejestracja zwarcia i wyznaczenie linii pomocniczych przez stomatologa)

·         Wzorniki ukazują zwarciowe ułożenie szczęki względem żuchwy;

·         Za ich pomocą lekarz stomatolog może wyznaczyć długość i szerokość zębów sztucznych;

·         Wykonanie wzorników zaczynamy od zaizolowania modeli roboczych w wodzie;

·         Zaznaczamy pole protetyczne;

·         Wykonujemy płytę wzornika z rozgrzanego wcześniej wosku modelowego, ścinamy nadmiary wosku;

·         W płycie zatapiamy kawałek metalowego drutu w celu umocnienia przyszłej protezy;

·         Wykonujemy wał zwarciowy z nagrzanej płytki wosku zwiniętej w rulon;

·         Szerokość wału w szczęce i żuchwie w odcinku przednim: 0,5-0,7cm, a w odcinku boczny 1-1,5cm;

·         Wysokość : 1cm wyższa od wysokości zębów; należy wypełnić wolne przestrzenie między płytą a wałem wzornika za pomocą płynnego wosku;

·         Wał wzornika musi kontaktować z zębami gipsowymi obecnymi na modelu.

Możliwe błędy:

·         Zbyt słabo rozgrzany wosk;

·         Niedokładnie dociśnięcie płyty woskowej do modelu, co skutkuje powstaniem wolnej przestrzeni;

·         Niedokładne przylepienie wału wzornika do zębów gipsowych.

5. Fiksowanie modeli roboczych w zwieraku zgodnie z ustawieniem wzorników

·         Rozpoczynamy od przycięcia modeli odpowiednio tak, aby zmieściły się w zwieraku, wkładamy modele do wody na 10minut w celu zaizolowania; następnie nacinamy podstawę modeli, aby lepiej połączyły się z gipsem podczas zwierakowania;

·         Przystępujemy do rozrobienia gipsu klasy 2, po uzyskaniu konsystencji gęstej śmietany rozkładamy niewielką ilość na blacie po czym mocujemy zwierak na gipsie, aby był równolegle do podstaw modelu;

·         Tylna ściana równolegle do ściany zwieraka;

·         Gips nie powinien wychodzić na ścianę modelu;

·         Formujemy kopułę na górnej części zwieraka;

·         Zabezpieczamy śrubę woskiem kleistym, aby sprawdzić czy nie została naruszona konstrukcja podczas używania zwieraka.

6. Rejestracja zwarcia centralnego i uzupełnianie linii pomocniczych przez stomatologa oraz projektowanie klamer

·         Zaznaczenie linii orientacyjnych (linia środka, kłów, uśmiechu) oraz głębokości nachodzenia wzornika na zęby przednie dolne;

·         Dobieranie drutu oraz rodzaju klamer;

·         Rysunek przebiegu klamer na modelu

·         Zaznaczenie środka zęba oraz największej wypukłości, a następnie dogięcie klamry odpowiednimi kleszczami.

7. Ustawienie klamer i zębów sztucznych

·         Usunięcie wzornika z zazwierakowanego modelu;

·         Wyznaczenie zębów oporowych oraz ich wypukłości;

·         Rysunek przebiegu klamer;

·         Dogięcie klamer zgodnie z projektem;

·         Uformowanie z płyty woskowej nowej podstawy po pola protetycznego;

·         Wtopienie klamer do płyty zgodnie z ich przebiegiem;

·         Wybór zębów;

·         Oszlifowanie wszystkich zębów w siodle, od strony dośluzówkowej, aby w trakcie polimeryzacji dobrze połączyły się z akrylem;

·         Ustawiamy zęby w odcinku przednim, tak aby kontaktowały z zębami gipsowymi na modelu.

Możliwe błędy:

·         Nieoszlifowane zęby w siodle;

·         Słabo nagrzany wosk podczas ustawiania zębów;

·         Brak sprawdzenia kontaktów za pomocą kalki zgryzowej;

8. Modelowanie płyty protezy

·         Po ustawieniu zębów należy wymodelować płytę protezy;

·         Za pomocą nożyka modelarskiego modelujemy girlandy i łęki dziąsłowe;

·         Modelujemy do równej wysokości, szyjki pod kątem 45stopni, aby później nie wystąpiły prześwity w akrylu;

·         Wygładzamy wymodelowane dziąsła.

Możliwe błędy:

·         Zbyt słabo odsłonięte szyjki;

·         Zbyt głębokie wcięcia wokół zębów;

·         Słabo rozgrzany wosk.

9. Przymiarka pierwowzoru woskowego w ustach pacjenta przez stomatologa, a następnie puszkowanie protezy

·         Przyklejenie woskowej płyty protezy do modelu płynnym woskiem;

·         Wybicie modeli zezwieraka młotkiem, uderzając o metalowe części zwieraka nie zapominając o zasadach BHP (okulary i rękawiczki);

·         Przycięcie modeli tak, aby mieściły się w puszce;

·         Wycięcie gipsowych zębów na których osadzone są klamry;

·         Izolacja modeli w wodzie;

·         Izolacja puszki wazeliną;

·         Rozrobienie gipsu klasy 2 w odpowiednich proporcjach;

·         Wlanie gipsu do dolnej części puszki;

·         Zanurzenie modelu w gipsie do brzegu protezy częściowej;

·         Nałożenie w miejsca wyciętych zębów i klamer gipsu;

·         Po częściowym związaniu gipsu szczoteczką usuwamy nadmiar gipsu z zębów i protezy;

·         Czekamy aż gips zwiąże i izolujemy go materiałem błonotwórczym;

·         Przygotowujemy kontrę, ponownie mieszamy gips 2klasy i na platformie wibracyjnej zalewamy drugą część puszki;

·         Po wykonaniu kontry zamykamy i wkładamy puszkę pod prasę ( do 100) i czekamy 30 minut aż gips zwiąże;

·         Po związaniu gipsu, wrzucamy puszkę do kąpieli wodnej na 7-10minut;

·         Po tym czasie otwieramy puszkę z pomocą rękawicy ochronnej i nożyka do gipsu na tylnej ścianie puszki w szczelinie między pierwszą częścią puszki a kontrą;

·         Zmiękczony wosk usuwamy, a resztę przelewamy wrzątkiem;

·         Po wyparzeniu dokładnie czyścimy protezę szczoteczką z mydłem;

·         Izolujemy materiałem błonotwórczym dwa razy, najpierw na ciepło, później na zimno;

·         Smarujemy powierzchnię dośluzówkową zębów monomerem, aby dobrze połączyły się z akrylem.

Możliwe błędy:

·         Nie przyklejenie protezy do modelu;

·         Brak przycięcia podstawy modelu;

·         Brak izolacji puszki wazeliną;

·         Zbyt głębokie zanurzenie modelu w puszce;

·         Krzywe ustawienie modelu w puszce;

·         Niedokładne oczyszczenie protezy i zębów z gipsu;

·         Niedokładna izolacja monomerem.

10. Polimeryzacja

·         Rozrobienie tworzywa wolno-polimeryzującego w szklanym naczyniu w odpowiedniej ilości (1miarka proszku i monomer) aż do uzyskania spójnej konsystencji (gęstego kisielu) należy przykryć akryl spodkiem;

·         W momencie uzyskania fazy nitek wyciągamy akryl z naczynia używając przy tym rękawiczek gumowych zwilżonych wodą;

·         Rolujemy i ugniatamy akryl w dłoniach jak ciasto, aby dobrze go wymieszać;

·         Uformowaną kulkę układamy na naszej protezie dociskając lekko do zębów;

·         Następnie umieszczamy puszkę w prasie (150), usuwamy nadmiar akrylu, który powinien wypłynąć z puszki pod naciskiem;

·         Wsadzamy naszą puszkę do ramki po czym wkładamy na 1godzinę do polimeryzacji w 70stopniach;

·         Po upływie czasu wyciągamy puszkę z polimeryzatora i czekamy aż całkowicie wystygnie (wkładamy razem z ramką do zimnej wody).

Możliwe błędy:

·         Użycie zbyt małej ilości tworzywa akrylowego;

·         Wrzucenie puszki do zbyt wysokiej temperatury (powyżej 70stopni);

·         Uwolnienie protezy ze zbyt gorącej puszki.

11. Obróbka mechaniczna

·         Wybicie z puszki protezy z pomocą rękawic, okularów i młotka;

·         Uderzać należy w puszkę, nie w gips!

·         Oczyszczamy protezę z gipsu;

·         Usuwamy nadmiary akrylu frezem, a następnie używając kamieni i gumek wygładzamy powierzchnie protezy, aby utworzyć gładką powierzchnię;

·         Należy pamiętać, aby nigdy nie obrabiać protezy od strony dośluzówkowej!

·         Za pomocą szlifierki wyposażonej w szmaciaki i filce z użyciem pumeksu rozrobionego z wodą polerujemy protezę;

·         W celu nadania protezie połysku, polerujemy ją barankiem przy użyciu pasty polerskiej.

Możliwe błędy:

·         Nadmierne zebranie tworzywa akrylowego;

·         Uszkodzenie zębów podczas frezowania;

·         Uszkodzenie klamer podczas polerowania i szlifowania protezy.