1.Odlanie modelu anatomicznego, z
pobranego przez stomatologa wycisku.
·
Rozrobienie gipsu 2 klasy według proporcji (1:2,
woda:gips);
·
Zalanie wycisku gipsem na platformie wibracyjnej
w celu dokładniejszego zapłynięcia gipsu w trudno dostępne miejsca, a następnie
gips nakładamy mniejszym narzędziem (np. pędzelkiem), aby dotarł w każde
miejsce;
·
Po związaniu gipsu, wyciągamy model z
silikonowej formy i docinamy na obcinarce.
Możliwe błędy :
·
Niedokładne odwzorowanie przez lekarza na
wycisku pola protetycznego;
·
Niedokładne nałożenie gipsu na łyżkę.
2.Wykonanie łyżki indywidualnej.
·
Łyżki służą do pobierania wycisków
czynnościowych, których celem jest odwzorowanie pola protetycznego pacjenta;
·
Na wcześniej wykonanych modelach anatomicznych
wykonujemy łyżkę indywidualną, zaczynając od zaizolowania modelu w wodzie przez
około 10minut, następnie wykonujemy rysunek zakresu pola protetycznego zgodnie
z jego definicją, po czym przykładamy do modelu nagrzaną płytkę wosku
modelowego, obcinamy ją dopasowując do wcześniej wyznaczonego pola
protetycznego, następnie przykładamy materiał światło-utwardzalny i ścinamy
jego nadmiary;
·
Wykonujemy uchwyt na wcześniej powstałej płycie
łyżki;
·
Gotową łyżkę wstawiamy do lampy UV na około
3minuty .
Możliwe
błędy:
·
Zbyt krótki czas izolacji;
·
Słabe przyklejenie uchwytu.
3.Odlanie modelu roboczego z wycisku pobranego od pacjenta przez
stomatologa używając łyżki indywidualnej.
·
Do odlania modelu roboczego wykorzystujemy 3
klasę gipsu, czekamy aż zwiąże, a następnie dokładamy 2 klasę; należy zwrócić
uwagę na dokładne zalanie wycisku gipsem, aby nie powstały w nim pęcherzyki
powietrza.
4.Wykonanie wzorników zwarciowych (rejestracja zwarcia i wyznaczenie
linii pomocniczych przez stomatologa)
·
Wzorniki ukazują zwarciowe ułożenie szczęki
względem żuchwy;
·
Za ich pomocą lekarz stomatolog może wyznaczyć
długość i szerokość zębów sztucznych;
·
Wykonanie wzorników zaczynamy od zaizolowania
modeli roboczych w wodzie;
·
Zaznaczamy pole protetyczne;
·
Wykonujemy płytę wzornika z rozgrzanego
wcześniej wosku modelowego, ścinamy nadmiary wosku;
·
W płycie zatapiamy kawałek metalowego drutu w
celu umocnienia przyszłej protezy;
·
Wykonujemy wał zwarciowy z nagrzanej płytki
wosku zwiniętej w rulon;
·
Szerokość wału w szczęce i żuchwie w odcinku
przednim: 0,5-0,7cm, a w odcinku boczny 1-1,5cm;
·
Wysokość : 1cm wyższa od wysokości zębów; należy
wypełnić wolne przestrzenie między płytą a wałem wzornika za pomocą płynnego
wosku;
·
Wał wzornika musi kontaktować z zębami gipsowymi
obecnymi na modelu.
Możliwe błędy:
·
Zbyt słabo rozgrzany wosk;
·
Niedokładnie dociśnięcie płyty woskowej do
modelu, co skutkuje powstaniem wolnej przestrzeni;
·
Niedokładne przylepienie wału wzornika do zębów
gipsowych.
5. Fiksowanie modeli roboczych w
zwieraku zgodnie z ustawieniem wzorników
·
Rozpoczynamy od przycięcia modeli odpowiednio
tak, aby zmieściły się w zwieraku, wkładamy modele do wody na 10minut w celu
zaizolowania; następnie nacinamy podstawę modeli, aby lepiej połączyły się z
gipsem podczas zwierakowania;
·
Przystępujemy do rozrobienia gipsu klasy 2, po
uzyskaniu konsystencji gęstej śmietany rozkładamy niewielką ilość na blacie po
czym mocujemy zwierak na gipsie, aby był równolegle do podstaw modelu;
·
Tylna ściana równolegle do ściany zwieraka;
·
Gips nie powinien wychodzić na ścianę modelu;
·
Formujemy kopułę na górnej części zwieraka;
·
Zabezpieczamy śrubę woskiem kleistym, aby
sprawdzić czy nie została naruszona konstrukcja podczas używania zwieraka.
6. Rejestracja zwarcia centralnego i
uzupełnianie linii pomocniczych przez stomatologa oraz projektowanie klamer
·
Zaznaczenie linii orientacyjnych (linia środka,
kłów, uśmiechu) oraz głębokości nachodzenia wzornika na zęby przednie dolne;
·
Dobieranie drutu oraz rodzaju klamer;
·
Rysunek przebiegu klamer na modelu
·
Zaznaczenie środka zęba oraz największej
wypukłości, a następnie dogięcie klamry odpowiednimi kleszczami.
7. Ustawienie klamer i zębów
sztucznych
·
Usunięcie wzornika z zazwierakowanego modelu;
·
Wyznaczenie zębów oporowych oraz ich wypukłości;
·
Rysunek przebiegu klamer;
·
Dogięcie klamer zgodnie z projektem;
·
Uformowanie z płyty woskowej nowej podstawy po
pola protetycznego;
·
Wtopienie klamer do płyty zgodnie z ich
przebiegiem;
·
Wybór zębów;
·
Oszlifowanie wszystkich zębów w siodle, od
strony dośluzówkowej, aby w trakcie polimeryzacji dobrze połączyły się z
akrylem;
·
Ustawiamy zęby w odcinku przednim, tak aby
kontaktowały z zębami gipsowymi na modelu.
Możliwe błędy:
·
Nieoszlifowane zęby w siodle;
·
Słabo nagrzany wosk podczas ustawiania zębów;
·
Brak sprawdzenia kontaktów za pomocą kalki
zgryzowej;
8. Modelowanie płyty protezy
·
Po ustawieniu zębów należy wymodelować płytę
protezy;
·
Za pomocą nożyka modelarskiego modelujemy
girlandy i łęki dziąsłowe;
·
Modelujemy do równej wysokości, szyjki pod kątem
45stopni, aby później nie wystąpiły prześwity w akrylu;
·
Wygładzamy wymodelowane dziąsła.
Możliwe błędy:
·
Zbyt słabo odsłonięte szyjki;
·
Zbyt głębokie wcięcia wokół zębów;
·
Słabo rozgrzany wosk.
9. Przymiarka pierwowzoru woskowego w
ustach pacjenta przez stomatologa, a następnie puszkowanie protezy
·
Przyklejenie woskowej płyty protezy do modelu
płynnym woskiem;
·
Wybicie modeli zezwieraka młotkiem, uderzając o
metalowe części zwieraka nie zapominając o zasadach BHP (okulary i rękawiczki);
·
Przycięcie modeli tak, aby mieściły się w puszce;
·
Wycięcie gipsowych zębów na których osadzone są
klamry;
·
Izolacja modeli w wodzie;
·
Izolacja puszki wazeliną;
·
Rozrobienie gipsu klasy 2 w odpowiednich
proporcjach;
·
Wlanie gipsu do dolnej części puszki;
·
Zanurzenie modelu w gipsie do brzegu protezy częściowej;
·
Nałożenie w miejsca wyciętych zębów i klamer
gipsu;
·
Po częściowym związaniu gipsu szczoteczką
usuwamy nadmiar gipsu z zębów i protezy;
·
Czekamy aż gips zwiąże i izolujemy go materiałem
błonotwórczym;
·
Przygotowujemy kontrę, ponownie mieszamy gips 2klasy
i na platformie wibracyjnej zalewamy drugą część puszki;
·
Po wykonaniu kontry zamykamy i wkładamy puszkę
pod prasę ( do 100) i czekamy 30 minut aż gips zwiąże;
·
Po związaniu gipsu, wrzucamy puszkę do kąpieli
wodnej na 7-10minut;
·
Po tym czasie otwieramy puszkę z pomocą rękawicy
ochronnej i nożyka do gipsu na tylnej ścianie puszki w szczelinie między
pierwszą częścią puszki a kontrą;
·
Zmiękczony wosk usuwamy, a resztę przelewamy
wrzątkiem;
·
Po wyparzeniu dokładnie czyścimy protezę
szczoteczką z mydłem;
·
Izolujemy materiałem błonotwórczym dwa razy,
najpierw na ciepło, później na zimno;
·
Smarujemy powierzchnię dośluzówkową zębów
monomerem, aby dobrze połączyły się z akrylem.
Możliwe błędy:
·
Nie przyklejenie protezy do modelu;
·
Brak przycięcia podstawy modelu;
·
Brak izolacji puszki wazeliną;
·
Zbyt głębokie zanurzenie modelu w puszce;
·
Krzywe ustawienie modelu w puszce;
·
Niedokładne oczyszczenie protezy i zębów z
gipsu;
·
Niedokładna izolacja monomerem.
10. Polimeryzacja
·
Rozrobienie tworzywa wolno-polimeryzującego w szklanym
naczyniu w odpowiedniej ilości (1miarka proszku i monomer) aż do uzyskania
spójnej konsystencji (gęstego kisielu) należy przykryć akryl spodkiem;
·
W momencie uzyskania fazy nitek wyciągamy akryl
z naczynia używając przy tym rękawiczek gumowych zwilżonych wodą;
·
Rolujemy i ugniatamy akryl w dłoniach jak
ciasto, aby dobrze go wymieszać;
·
Uformowaną kulkę układamy na naszej protezie
dociskając lekko do zębów;
·
Następnie umieszczamy puszkę w prasie (150),
usuwamy nadmiar akrylu, który powinien wypłynąć z puszki pod naciskiem;
·
Wsadzamy naszą puszkę do ramki po czym wkładamy
na 1godzinę do polimeryzacji w 70stopniach;
·
Po upływie czasu wyciągamy puszkę z
polimeryzatora i czekamy aż całkowicie wystygnie (wkładamy razem z ramką do
zimnej wody).
Możliwe błędy:
·
Użycie zbyt małej ilości tworzywa akrylowego;
·
Wrzucenie puszki do zbyt wysokiej temperatury
(powyżej 70stopni);
·
Uwolnienie protezy ze zbyt gorącej puszki.
11. Obróbka mechaniczna
·
Wybicie z puszki protezy z pomocą rękawic,
okularów i młotka;
·
Uderzać należy w puszkę, nie w gips!
·
Oczyszczamy protezę z gipsu;
·
Usuwamy nadmiary akrylu frezem, a następnie
używając kamieni i gumek wygładzamy powierzchnie protezy, aby utworzyć gładką
powierzchnię;
·
Należy pamiętać, aby nigdy nie obrabiać protezy
od strony dośluzówkowej!
·
Za pomocą szlifierki wyposażonej w szmaciaki i
filce z użyciem pumeksu rozrobionego z wodą polerujemy protezę;
·
W celu nadania protezie połysku, polerujemy ją
barankiem przy użyciu pasty polerskiej.
Możliwe błędy:
·
Nadmierne zebranie tworzywa akrylowego;
·
Uszkodzenie zębów podczas frezowania;
·
Uszkodzenie klamer podczas polerowania i
szlifowania protezy.